zondag 18 november 2012

Een avondontbijtfilmpje

Een avondje alleen thuis, dat was mijn 'probleem' gisteren. Ja, ik ben zo iemand die in het weekend toch liever uitgaat dan thuis in de zetel te blijven hangen. Maar vermoeidheid en de onwil om op mijn fiets de regen te trotseren deden me toch in die zetel belanden.
Dan maar een filmklassieker bekijken die ik nog op mijn to-see-lijst had staan: 'Breakfast at Tiffany's' van Blake Edwards, gebaseerd op het boek van Truman Capote. Als je één beeld van de reeënogige Audrey Hepburn kent, dan komt die gegarandeerd uit deze charmante film uit 1961. En hé, die tegenspeler, George Peppard, die kende ik ook (Hannibal, de man met de sigaar uit 'The A-Team')!

De film kwam even ter sprake toen we in New York aan Tiffany's passeerden, maar toen wist ik er bitter weinig over. Mocht ik er ooit nog eens passeren, dan zou ik meteen denken aan Audrey met een ontbijtkoek voor het venster. Maar deze beelden vond ik nog leuker: 

 het maskeravontuurtje

 Audrey Hepburns personage Holly Golightly die 's ochtends melk uit een cocktailglas drinkt

 en niet te vergeten Holly die aan het breien is (waarbij ze haar handen toch maar vreemd houdt). Let ook op de kat!

Of hoe een avondje thuis in de zetel hangen toch nog leuk kon uitdraaien. Maar misschien de volgende keer toch wat drank in huis halen en wat vrienden uitnodigen...

woensdag 7 november 2012

Purity Ring

Gisteren mocht ik me weer maar eens gelukkig prijzen dat ik op nog geen 8 kilometer van een geweldige muziekclub woon. Je leert er al eens je muzikale spectrum nog meer verbreden: zo kreeg sinds gisteren Purity Ring een mooi plaatsje in het mijne. 

Toegegeven, ik wou al een plaat nog voor ik hun optreden gezien had, al was het maar voor het mooie artwork. Het Canadese duo Megan James en Corin Roddick schakelden hiervoor vriendin Kristina Baumgartner in, die geen specifieke kunstopleiding gevolgd heeft, maar met haar handgemaakte illustraties wél perfect de sfeer van het album in beelden wist te vertalen. Maar toch wou ik eerst het optreden in De Kreun afwachten.

Dat Purity Ring hoogst waarschijnlijk een soort hipsterhype is, kon ik gewoon al raden door even het publiek te bekijken. Maar hey, een hype màg van mij gerust als ie terecht is, en voor Purity Ring was dit zeker het geval. Hun poppy elektronica met vervormende effectjes en lome ritmes had iets lieflijks en dreigends tegelijk. Verlegen zangeres Megan Jones liet de weegschaal nog iets meer naar het lieflijke overzwaaien met haar stem, maar de plastische teksten (die me trouwens aan Björks werk deden denken) waren allesbehalve mierzoet.

Als toemaatje kreeg je dan ook nog eens een visueel spektakel: lampionnen die deden denken aan cocons lichtten op muziekmaat op boven het podium, een werkerslamp bracht extra sfeer en hoe die muzikaal-tactiele lichtshow eigenlijk precies werkte, vraag ik mij nog steeds af. Afijn, lieve Purity Ring: u was een totaalpakketje waar ik enorm van genoten heb.

En ja, ik heb hun plaat 'Shrines' dan uiteindelijk gekocht. Op vinyl, want zo komt het artwork tenminste volledig tot zijn recht.



maandag 5 november 2012

Dolletjes!

Ik had het eerder op deze blog al eens over Momiji dolls. Gekir en handgeklap toen ik deze limited edition exemplaren, ontworpen door Katia De Conti en geïnspireerd op Hollywoodiconen uit de jaren '20, zag. Ze spelen meteen in op 2 zwaktes die ik heb: schattige figuurtjes én de roaring twenties. Rechts meen ik in elk geval een cute Momijiversie van actrice Louise Brooks te herkennen. Want!

Bron: NEnz
https://lovemomiji.com/momiji-blog/dolls/limited-edition-by-katia-de-conti

woensdag 31 oktober 2012

Topsy-turvy

De Argentijnse kunstenaar Leandro Erlich neemt graag een loopje met de realiteit en creëert vaak architecturale ruimtes met onzekere grenzen. Bij Bâtiment kan je zelf spelen met zijn kunstwerk: een afbeelding van een woning op de grond die immens groot weerspiegeld wordt. Voor al wie altijd al eens op muren wou kunnen lopen. Want kunst waar je aan kan meedoen is uiteindelijk toch nog het leukste, nietwaar?

http://www.leandroerlich.com.ar

donderdag 25 oktober 2012

Interieur 2012

Dezer dagen is Kortrijk terug helemaal in de ban van interieur. Ons bezoekje aan de 23ste Interieur Biennale begon met een tochtje door de Xpo, waar we veel sneller dan gewoonlijk alle hallen doorlopen hebben. Twee jaar geleden had ik al de indruk dat er op veilig werd gespeeld en ook dit jaar kon ik mij niet van die indruk ontdoen. 
Nieuw dit jaar was de link naar het centrum met een shuttle service die je naar Buda eiland bracht alwaar in de Budatoren, Budafabriek en alles tussenin op een iets kunstigere manier naar interieur en vooral naar de toekomst (3D-printers werden duidelijk gepusht als de next 'big' deal) werd gekeken, met jonge ontwerpers inbegrepen. Volgend weekend landt De Invasie nog eens op het Buda eiland, dus ga ik misschien nog een tweede keer gaan piepen, want - GROTE tip - het Budagedeelte is gratis, lieve mensen!

Wat me opgevallen is bij deze editie:

Op vlak van wandtegels mag alles wat creatiever met opvallende prints en vooral driedimensionale vormen. Ons bad is al jaren met 3D-tegels bekleed, dus toch even gniffelen dat we de trend al wat voor waren. De eerste en derde foto zijn van het Italiaanse Mutina en die tegels worden blijkbaar ook bij Inter-Ceram verdeeld. Tweede ben ik vergeten noteren waar ik dit gezien heb. Je mag het mij altijd laten weten!

Heel wat retro te zien op de beurs dit jaar. Niets nieuws onder de zon, maar op Interieur hebben we nog nooit zoveel jaren '50 en '60 invloeden gezien. Wel mét wat extra kleuraccenten. Misschien had dit ook te maken met de Déjà vu tentoonstelling, met een zicht op hoe ontwerpen elkaar beïnvloed hebben over de jaren en decennia heen, die door de hallen geweven was. 

Glazen stolpen om te presenteren: ongeveer 2 jaar geleden in Londen dit zien opduiken en nu hadden degoutant veel stands dit netjes overgenomen. Mooi, maar ondertussen écht wel niet origineel meer.

Een item dat ons écht gefascineerd deed stilstaan, was deze lamp, FRAGILE FUTURE III, een ontwerp van Lonneke Gordijn en Ralph Nauta. Let op de paardenbloemdetails! 


Dan nog een impressie van Interieur op Buda:

Uitzicht vanuit de Budatoren
 Mooie tafel, maar niet praktisch. Oh, en kijk daar, nòg een glazen stolp!
 Even een interieurobjectje vlechten...
 Budafabriek
 Interieur Bistro 2012 door DesignMarketo: sfeervol en mooi, maar wat meer dinergasten hadden het nog wat levendiger gemaakt.
 Grappige glazen Tipsy van Loris&Livia, maar 80€ voor 6 glazen is net iets above budget voor ons...

vrijdag 19 oktober 2012

Onder stoelen en banken

Interieur, dat is iets dat je heel geleidelijk aan opbouwt in mijn woordenboek. Tenzij je hopen geld hebt natuurlijk. 
Hoewel we al vele leuke items bij elkaar geshopt, gerommelmarkt en zelf gemaakt hebben, staan er genoeg meubelstukken in huis die ooit absoluut nog moeten ingeruild worden voor mooiere exemplaren. Toen we jaren geleden twee tweezitsbanken aangeboden kregen van een vriendin van me, gratis en voor niks, zeiden we niet nee. Derdehands zijn ze ondertussen, want die waren nog van haar tante geweest. Bordeaux zijn ze ook, waardoor ze wat vloeken met de rest van de woonkamer, en koud, want van leer zijn ze ook. En ik vind leren zetels maar niks. Ze zakken al wat door, de naden zien er versleten uit, maar zoals ik al vermeldde, ze waren gratis!

Dat ik al verlang tot de dag dat ik ze een vierdehands leven kan gunnen, steek ik niet onder stoelen en banken. Gisteren dacht ik even dat ik een fantastisch alternatief had gevonden bij dit bankstel van de Spaanse poefmakers van Woouf... tot ik het prijskaartje zag uiteraard. Een spaarrekening plunderen voor een sofa gevuld met piepschuim, nee dank u. En in onze veranda komt die ook niet. Dan maar nog een extra kussentje in onze derdehandse zetel leggen... en blijven sparen.

Bron: NEnz

dinsdag 16 oktober 2012

My log has something to tell you

David Lynch leerde ik kennen via de serie 'Twin Peaks'. Ik geloof dat mijn vader die telkens opnam op het toenmalige Kanaal 2, toen een helikopter nog de reclames aankondigde, lang, lang geleden. Ik was meteen verknocht aan de bizarre sfeer en freaky personages. Vanwaar deze flashback? Deze houten broches van Kate Rowland, gebaseerd op de serie...

http://www.etsy.com/shop/kateslittlestore?ref=top_trail
Bron: Gems

dinsdag 9 oktober 2012

Trendy badderen in de 70's


Of ik geïnteresseerd was in interieurtijdschriften uit de jaren '70 en '80? Natuurlijk! Na het uitpluizen van 2 uitpuilende shoppingtassen, grauwe vingers en de wetenschap dat er nog een slordige 20-tal tassen konden volgen, was het enthousiasme al wat getaand. Al was het maar om mijn uit de hand gelopen knipselmappen toch nog enkele centimeters te sparen.

Niettemin was het grappig om te zien hoe tijden veranderen. De term accentmuur was duidelijk nog geen modewoord in de jaren '70: leuk behangetje? Dan plakken we die toch op alle 4 de muren én het plafond? Keukens in alle kleuren die je maar kan bedenken, zo ook badkamers, oh en liefst nog een naakte dame tussen het schuim in het bad droppen, goed voor de verkoopcijfers. 

En ook het besef dat een badkamer hebben nog niet zo vanzelfsprekend was in die tijd. Waar iedereen nu droomt over inloopdouches, sauna's en jacuzzi's, was het toen al duidelijk een groot geluk als je een aparte badkamer had en niet op keuken of tobbe moest vertrouwen voor de dagelijkse hygiëne.

Getuige deze 'slimme' oplossingen die ik toch even wou delen met jullie. Een wastafel en uitklapbare douche ineen in de slaapkamer (waarvan de vloer bekleed is met trendy tapis plein uiteraard)! Of een futuristische douchekabine naast de oven! Luxe toch? 



woensdag 26 september 2012

De hamvraag

Een koopje, dacht ik, toen ik op de stock sale van Fred Flare dé telefoon zag liggen. Dé telefoon, da's niet zo'n Applesnufje, maar dé hamburger phone (kijk nog eens naar 'Juno' anders): 5 Dollar alstublieft! Voor zo'n prijsje ben ik wel een impulskoper en hey, welk beter souvenir meebrengen voor mijn allereerste trip ooit naar de States? 
Werkt perfect, maar één probleempje: hij rinkelt niet... Het internet al afgespeurd en blijkbaar zijn er meer mensen met het probleem, maar niet met een oplossing. Pruillip.

maandag 24 september 2012

Raindrops keep falling on my sketchbook

Daar stond ik dan in Blick, New York, een winkel volgestouwd met alles wat je maar aan kunstmateriaal kon vinden. Een kwartier voor sluitingstijd, geen personeelslid meer te vinden behalve aan de kassa met oneindige rij klanten en ik moest en zou die doos Prismacolorpotloden te pakken krijgen. Probleem: potloden op bovenste plank, mijn lengte en geen trapje in de buurt. Gelukkig schoot een vriendelijke (grote) klant me te hulp.

Daar zat ik dan, deze namiddag, want die potloden moesten toch eens getest worden. Geheel in thema van de dag werd het een regendruppeltestje. De herfst werd er meteen wat kleurrijker op.

dinsdag 18 september 2012

I am not a New York shopaholic


Oké, nog één deeltje New York, om het af te leren. En echt waar: we hebben véél bezocht ook, maar in een stad waar winkels soms tot 23u of middernacht open blijven, kan je moeilijk niét van deze extra - euhm - vrijetijdsbesteding genieten, nietwaar?

Bij deze, nog de laatste vanalles-en-nog-wat winkels waarvan ik kaartjes meegegrist heb, en dan nog diegene die met kop en schouders boven andere winkels uit staken (de HBO-winkel moeten jullie zelf maar zoeken bijvoorbeeld).

Strand Book Store
Tuurlijk ben ik nog andere boekenwinkels gepasseerd, maar deze was diegene waar ik het langste in heb kunnen vertoeven (terwijl ik vriendjelief naar Forbidden Planet gestuurd had – praktisch vlak ernaast). Nu, ik was er niet meteen met stokken uit te slaan: Strand Book Store is een gigawinkel (en familiebedrijf sinds de jaren ’20!) waar je zowel nieuwe als tweedehandse boeken kan vinden, wanden en wanden vol, met van die trapjes die je op moest klimmen als je aan de bovenste plank wou geraken. Heerlijk!

Fishs Eddy
Alweer een etalage die mij even deed stil staan: een servies met illustraties van Charley Harper en een bruidskleed gemaakt uit lepels bij Fishs Eddy. De link met dit laatste begreep ik pas toen ik binnenstapte: dit is het soort winkel waar een koppeltje wel eens zou aankloppen voor een ‘uitzet’. Serviezen, kookgerei, handdoeken, alles waarmee je je keuken ook maar zou kunnen opleuken, vulde de planken van deze winkel: vaak met een knipoog naar grafisch moois uit begin 19de eeuw. Uit vrees dat al dit moois kon breken in onze koffers met lege handen buiten gestapt.

Paper Source
Papierwaren, agenda’s, notitieboekjes, àlles wat je je maar kan inbeelden nodig te hebben om mooie geschenken te maken, lintjes, stempels én ook nog eens leuke cadeautjes... Oh, en ze geven hier ook workshops! Ik wist nauwelijks waar eerst kijken toen ik deze winkel binnenkwam. Maakt deel uit van een keten winkels over heel de US, maar in New York vind je er maar eentje: in Brooklyn. Mooie slagzin ook: “Do something creative every day”.
Foto: Caroline Voagen Nels

New York: a designer toy story


Designer toys, nog zo’n missie waar vooral de boyfriend in geïnteresseerd was tijdens onze trip naar New York, maar ik moet eerlijk toegeven: ik heb me ook wat laten gaan. De Big Apple heeft enkele winkels waar je exclusieve en bijzondere designer toys op de kop kan tikken, en uiteraard vind je er voldoende materiaal om je reeds bestaande collecties uit te breiden.

Myplasticheart (Bowery)
Toy store en gallery staat er te lezen. De webshop van dit winkeltje zag er al aanlokkelijk uit en binnenin was het voorwaar een ware toy heaven, mét wisselende exposities aan de muur. Hier ook opgemerkt dat houten designer toys blijkbaar aan een opmars bezig zijn, in de States althans. Voeg daar nog eens aan toe dat deze shop gerund wordt door een sympathiek koppel met schattig hondje en: we have a winner!

Zakka (Dumbo, Brooklyn)
“Ze zullen misschien iets van toys hier hebben,” zei ik voor we binnen gingen. Ik had deze winkel genoteerd als een designerboekenwalhalla (wat klopte: fotografie, grafisch design, mode, ... een enòrm aanbod!) met een nadruk op Japanse cultuur (Yep, Japanse exemplaren te koop). Maar blijkbaar mag je daar ook nog kasten vol indrukwekkende designer toys bij rekenen (waaronder ook exclusieve Japanse exemplaren). Inclusief grappig gebrekkig Engels sprekende Japanse verkoper en een kunstenares die live aan het tekenen was in de winkel. Helaas: foto’s binnen niet toegelaten.

Toy Tokyo (Bowery)
Over the top, zo kan ik deze winkel het beste samenvatten. Veel superhero stuff, zowat elke tv- of tekenfilmfiguur denkbaar kan je er kopen én je vindt er designer toys en bijhorende gadgets in hòpen. Hòpen, zeg ik u!

Kid Robot (SoHo)
Tsja, hoe konden we deze flagship store overslaan? Ah, en er waren solden! Resultaat: met meerdere shopping bags buiten gestapt. En toch leek Kid Robot dan minder indrukwekkend dan de hierboven vermelde shops.

Yoyamart (Meat Packing District)
Eigenlijk eerder een soort high end kinderwinkel (lees: peperduur!), maar dan mét een hele wand vol designer toys (aan normale prijzen). Tip: ik had mijn oog laten vallen op een houten designer toy op de bovenste plank, bleek een laatste exemplaar te zijn, dus zo kon ik dat hele blind box issue omzeilen, hoezee!

Made in New York


Wat er zoal leeft op handmaak- en ontwerpersvlak in New York, daar was ik ook best nieuwsgierig naar. Veel had ik echter niet genoteerd: Artists & Fleas in Williamsburg, een indoor ontwerpers- en vintagemarkt die elk weekend op zaterdag én zondag doorgaat, was het enige op mijn lijstje. De rest zou ik wel aan het toeval overlaten.
Wel, Artists & Fleas viel wat tegen. Ik denk dat de stijl van de meeste spulletjes me gewoon niet zo lag. Zoals op vele handmaakmarkten waren er véél (véél!) juwelen. Een opvallende trend hier was een combinatie van neohippie stijl, Midden-Amerikaanse patronen, ruwe edelstenen, geometrische vormen en goud, goud, goud. Ook de pop-up markt in Chelsea Market ter gelegenheid van fashion week bleek meer van hetzelfde. Toch zou ik er waarschijnlijk wel nog eens terugkeren: er komen constant nieuwe namen bij, dus bij een volgend bezoekje zou ik dit niet links laten liggen.

Dan bleek wat er in Brooklyn gebeurde toch een stuk interessanter. De leukste onafhankelijke ontwerperzaken vond ik daar langs 5th Avenue.

Cog & Pearl
Hier ben ik buiten gekomen met een goed gevulde shopping bag. Heel aantrekkelijk ingerichte grote snuisterwinkel met bizarre, grappige, maar vooral mooie spulletjes. Van juwelen, tot interieurgadgets, boeken en kleine kunstwerkjes. Opvallend was de hang naar begin 19de eeuw en een antiek-rustieke, maar toch moderne sfeer. Eens iets totaal anders dan anders én betaalbaar!

Flirt
De etalage sprak al boekdelen: een oude naaimachine in de etalage en een fifties lettertype: hier moesten we eens binnen! Handgemaakte kledij met een vette knipoog naar de jaren ’50, maar ook interieurspullen en accessoires. Een mooie, degelijke portemoneetas en een ring met een fiets op, hoe kon ik dat laten liggen?

Urban Alchemist
Opnieuw was het de etalage met kleurrijke papieren feestbollen die me binnen lokte: Urban Alchemist bleek een coöperatieve zaak tussen verschillende lokale designers en kunstenaars te zijn. Juwelen en tassen die een beetje de lijn van wat ik in Artists & Fleas had gezien, volgden, kunstwerkjes aan de muur en iets meer de nadruk op kinderen met schattige kaartjes, kinderkledij en knuffels. Mooi, mooi, mooi!

En dan wou ik gewoon nog even deze 2 zaken vermelden:

Pinkyotto (filialen in verschillende buurten van New York, ik ben die in Williamsburg binnen gegaan)
Wederom een quirky etalage, maar het waren vooral de leuke prints die me naar binnen zogen (I’m a sucker for prints!). Binnenin prachtige, meisjesachtige, elegante kledij en een vriendelijke verkoopster. Behoorlijk duur, maar gelukkig waren er solden: hoezee!

Still House (East Village)
Dit winkeltje deed me meteen aan Scandinavische ontwerpen denken: veel wit, sober design. Keramiek en fijne juwelen met een pikant prijskaartje, dat wel, maar ook notitieboekjes en postkaartjes: rustgevend mooi!

New York op volle toeren: de vinyljacht


Vinyl, dat was dan weer waar mijn wederhelft naar zocht. Adressen genoeg, vooral in East Village, maar bij de meeste platenzaken waar je vinyl vond, waren er geen voorbeluistermogelijkheden en bleek alles op de koop toe, jawel, duur!

We hebben toch nog 3 topadresjes verzameld: komt ie!

Turntable Lab (East Village)
Kleiner dan verwacht, maar:
voorbeluistermogelijkheden
een mooie selectie recente titels en elektronica
voor de liefhebbers ook wat dj-materiaal te vinden

Record & Tape Center (Brooklyn)
Toevallig tegengekomen op onze wandeltocht door Brooklyn op de hoek van 9th Street en 5th Avenue. De spotprijsjes buiten lokten ons binnen. Hier opnieuw geen voorbeluistermogelijkheden, maar in deze snuisterzaak kon je nog speciale vondsten scoren aan een zachte prijs. De bizarre suggesties (James Brown, dan moet ik je de nieuwe Bob Dylan tonen!) van de nauwelijks verstaanbaar mompelende eigenaar namen we er graag bij.

Academy Annex (Williamsburg)
Naast rock ook een goede portie jazz, funk en soul te vinden én voorzien van voorbeluistermogelijkheden. Vriendjelief was aan het pruilen dat hij mààr een uurtje hier had kunnen rondlopen. Tot bij de oorspronkelijke vinyl winkel in Manhattan zijn we niet geraakt. foto: Ian J. op Yelp

En dan nog de andere adresjes, op eigen risico te bezoeken, met ofwel een encyclopedisch muziekgeheugen, ofwel een dikke portemonnee, bij voorkeur beide: