maandag 22 december 2014

kersttrio

Wanneer maak je eens kaartjes? hoorde ik al eens vragen. Wel, Cathy van Pop-up Gusta vroeg het ook, en dan nog eens voor een goed doel. De opbrengst van deze pop-up shop in Kortrijk gaat naar CineMaatjes, waarbij Buda Kortrijk filmvoorstellingen biedt voor kansarme gezinnen. Zoals dat met pop-ups gaat, moet je je haasten: je kan er nog één weekend heen voor dat eindejaarsshoppen of misschien voor één van de drie kerstkaartjes die ik voor Gusta ontworpen heb.

Wat mij naadloos bij mijn goede voornemens voor 2015 brengt: mezelf meer dergelijke duwtjes in de rug geven om mijn tekeningen in echte producten om te zetten. To be continued...

Afijn: vrolijke kerstballen en kruip nog eens wat dichter tegen die geliefden aan de komende weken!

zondag 14 september 2014

In no great hurry: 13 lessons in life with Saul Leiter

Dat het leuk is dat er een boek met zijn werk uitgegeven is, maar dat hij niet snapt waarom een Europese regisseur hem lastig komt vallen om een documentaire over hem te maken, mompelt Saul Leiter. Voor 'In no great hurry' (2012) viel Tomas Leach fotograaf en kunstenaar Saul Leiter een drietal jaar lastig. Hij legde vast hoe de tachtiger probeert zijn appartement vol negatieven, prints en souvenirs te ordenen, hoe hij zijn vertrouwde buurt rondsjokt, camera nog steeds in de hand, en hoe hij mijmert, mompelt en plaagt.

Van begin tot einde bekeek ik deze documentaire met een brede glimlach. Leiters foto's hadden me al eerder geraakt in hun verstilling, kadrering en prachtige manier om kleuren vast te leggen. Dit charmante, eerlijke portret doet je alleen nog meer van Leiter houden. Nederig, kwiek, innemend en altijd met een kwinkslag weet vooral Leiter zelf je even te doen stilstaan bij alles. Er is tenslotte geen haast bij...

Bron: http://www.innogreathurry.com

vrijdag 5 september 2014

Hoola hoop hooray

Tigerprint, het designbedrijf verantwoordelijk voor de papierwaren van Marks & Spencer, had in augustus een nieuwe wedstrijd lopen rond 'cute character'. Uiteraard kon ik het met zo'n onderwerp niet laten om deel te nemen en hoola hoop hoera! 1 van mijn 4 ontwerpjes haalde de shortlist. Een hele eer om mijn koalaatje tussen zoveel mooie designs te zien staan!

woensdag 6 augustus 2014

The Cornershop


In 't eerste opzicht is de tijdelijke corner shop van Lucy Sparrow in Bethnal Green, Oost-Londen niets speciaals. Tot je wat dichter kijkt... en ziet dat de 4000-tal producten allemaal handgemaakt zijn! Respect!




http://sewyoursoul.co.uk
Bron: Colossal via bloglovin'

donderdag 24 juli 2014

Festivallijstjestijd

Ik ben nogal fanatiek in het lijstjes maken, van boodschappenlijstjes over de dagelijkse to-do's, droomlijstjes en - gezien de tijd van het jaar - festivallijstjes.
Onder festivallijst komt bij mij in de eerste plaats het grondige uitpluizen van de programmatie: de musts, misschiens en als-er-niets-anders-te-zien-valt en jawel, de dilemma's. Alles met integrale omschrijvingen van obscure bandjes tot en met codes om de volgorde van belangrijkheid te onthouden.

En dan is er nog dat andere festivallijstje: de inpaklijst. Het volledige festivaloverleefpakket wordt enkele dagen op voorhand genoteerd, want de dagen erop schiet er je altijd nog iets te binnen waar je nog niet aan gedacht had. Check, dubbel check! Waarom mijn lijstje niet gewoon eens visueel vormgeven? dacht ik dit jaar. Handig voor hergebruik. En gewoon fun om te doen.

Met al deze spullen mee trok ik vorige week richting Dour, wat alweer een nieuw lijstje oplevert: eentje van de meest memorabele optredens.

De ontdekkingen



Chet Faker: Australiër met een stem die elke ijsblok spontaan zou doen smelten. Hij bracht downtempo electronica met soul als grote gemene deler, nu eens met drummer en gitarist, dan weer met één enkele soloklik op de laptop. Ik stond vooral verbaasd te kijken hoe de tent alles woord voor woord stond mee te zingen terwijl ik voor het festival nauwelijks van deze kerel gehoord had. In de smiezen houden, die Chet.

Onra: De liveset van deze producer was van een kwaliteit die de meest vermoeide smeltende festivalganger op de hete tweede dag nog tot dansen kon bewegen. Chapeau! Disco, funk en een vette knipoog richting de jaren '80, maar wel met een hip hop cool, quoi.
https://soundcloud.com/onra




Moodymann: Vriendlief had gezegd dat ik dit moést zien, en hij had gelijk. House zoals house moet klinken: alsof je niet constant naar house luistert. Beste feestje van het festival: perfecte mixen, zijsprongen richting funk, disco en zelfs new wave en steeds met een flow die de voetjes tot dansen hypnotiseerde. Topper!



SOHN: Had al enkele nummers gehoord van deze heer en toegegeven, ik had wat moeite met zijn gepolijste stem. Bij de tracks die hij samen met zijn kompanen tot een schijnbaar eindeloos laagjeskluwen opbouwde was ik volledig verkocht. Denk James Blake meets - uhm - Justin Timberlake. De trage, kale nummers had ik liever doorgespoeld, maar hey, als hij volledig in het zwart mét muts én kap (!!!) kon blijven spelen in een verzengende hitte, dan kon ik uit respect ook even blijven staan om een volgend elektronisch hoogtepuntje af te wachten.

De vaste waarden

Buiten kijf: BadBadNotGood was weer maar eens het béste dat ik gezien heb op Dour. De energie die deze enfants terribles van de jazz overbrengen is klaar om alle kernreactoren te doen sluiten. Vorig jaar al zo, dit jaar idem, volgend jaar...?

Oei, hiphop op een hoofdpodium, denk ik altijd, maar NAS stond déftig zijn mannetje. Woord voor woord de lyrics kunnen volgen was een verademing in vergelijking met de talloze rommelige livezootjes die ik al uit het hiphopspectrum zag komen. Vooral de eerste helft met nummers uit zijn 20-jarige debuutalbum 'Illmatic' was rap pur sang: helder, mét hersenen. Puik.

The Notwist moet je gewoon eens live gezien hebben. De belangstelling voor deze Duitsers was in vergelijking met 6 jaar geleden ongeveer gevierendeeld, maar de afwezigen hadden ongelijk. Aan de ene kant strak geregisseerde mélange van rock en elektronica, aan de andere kant bol van de zotte, alles-kan-alles-mag improvisaties. Wawkes!

maandag 16 juni 2014

Au Milieu

Even geleden dat ik nog wat tekeningen gepost heb hier, maar ik ben dan ook wat afgeleid geraakt door Au Milieu, een mobiel pop-up festival waar ik momenteel aan meewerk. Komende zondag organiseren we een heuse fietstocht naar een groene locatie tussen Roubaix en Wevelgem. Alle elementen voor deze onvergetelijke dag vol animatie, muziek en lekkers worden per fiets vervoerd.


Of ik geen beeld wou ontwerpen? Die vraag kreeg ik op één van de eerste vergaderingen. Het idee was er al snel: een gezinnetje met een allegaartje aan materiaal op een fiets verzameld en knipogen naar zowel Frankrijk als België. En nu prijkt dit beeld op flyers, affiches en draagtassen die we aan enthousiaste deelnemers als leuk extraatje geven. Bizar hoe ik nu soms nauwelijks besef dat ik op straat aan mijn eigen ontwerp passeer, maar stiekem toch best leuk natuurlijk.



Een invulstrook voor de mensen die ook een element van Au Milieu wilden vervoeren per fiets, die hadden we ook nog nodig. Hiervoor tekende ik enkele fietsbagage-elementen en maakte er een patroonachtergrondje voor de invulstrook mee.


Deelnemen aan Au Milieu? We vertrekken zondag 22 juni om 10u30 vanuit Wevelgem. Inschrijven kan via de site, mailen naar tickets@aumilieu.eu of bellen naar 056/433 495

vrijdag 6 juni 2014

Boedapest voor beginners: party city?

In Boedapest kan je elke avond uitgaan tot het krieken van de dag! Althans dat werd ons gezegd voor we naar deze stad vertrokken. Toegegeven, op onze eerste avond waren we aangenaam verrast dat we op 5 minuten van onze verblijfplaats meteen al op een gratis parkfestivalletje verzeild geraakten.


Het nachtleven van de locals begint er alvast in de vele parken. Na het werk zie je er drommen Hongaren met een fles wijn en blikjes bier keuvelen op een picknickdekentje met hun vrienden. Na middernacht zat het er vaak nog stampvol.


We hadden kaartjes voor Tiga in Akvarium Klub, een club onder het park op Erszebet Ter en eerlijk gezegd zat er meer volk buiten dan binnen! Vanaf 1u pas begon de club gevuld te geraken en brak het feestje pas echt los.

Zowel in reisgidsjes als bij monde van locals worden de vele 'ruin bars' aangeraden (cafés in ongebruikte panden, vaak met binnentuinen en versierd met hergebruikte materialen), maar eerlijk: dit was niet ons ding. Op de één of andere manier voelden deze bars geforceerd aan, waarschijnlijk omdat horden 'feest'toeristen hun weg hierheen gevonden hebben.


Na enkele dagen stootten we op Telep, een artistieke hub met café, tentoonstellingsruimte en piepklein street art winkeltje. Gemakkelijk herkenbaar aan de gevel die vol stickers hangt. De muziek was er eerder hiphop-, soul- en funkminded. Denk gelijkaardige selectie zoals onze eigenste Lefto. Wij raakten aan de praat met de sympathieke dj Slanki die toevallig verleden jaar in Boedapest in het voorprogramma van Lefto had gespeeld. Ja, geef ons dan maar deze stek vol locals, relaxte sfeer en goede muziek.

Nu, dat er altijd wel iets te beleven valt in deze stad, zullen we niet ontkennen. Enige research op voorhand is wel geen overbodige luxe wil je fijne uitgaansmogelijkheden vinden. Toen wij vertrokken begon net het Budapest Essentials festival, jammer dat we dàt niet meer konden meemaken.

donderdag 5 juni 2014

Boedapest voor beginners: aan tafel

Boedapest is enorm budgetvriendelijk voor de maag. De prijzen op restaurant liggen er belachelijk laag (reken de helft of zelfs een derde van wat wij hier betalen). Bovendien krijg je ook nog eens steevast enòrme porties voorgeschoteld. Ik durf mezelf een grote eter te noemen en ik heb in deze stad telkens opnieuw een dessert moeten afslaan omdat ik gewoon geen hap extra meer binnen kreeg. Drank komt er trouwens vaak voor een spotprijsje in halve liters (probeer zeker hun vaak zelfgemaakte limonades!).

Kanttekening: ben je vegetariër, dan ligt Boedapest al wat moeilijker. Wij zagen haast uitsluitend vleesgerechten op de kaart.

Onze favorieten:

M restaurant

Of M étterem zoals ze dat in het Hongaars zeggen. Mijn persoonlijke favoriet! Een Frans-Hongaarse bistro met eenvoudige, huiselijke gerechten en een menukaart die vaak verandert (altijd een goed teken). Leuk extraatje is het orginele interieur: muren en plafond zijn bekleed met bruin kaftpapier waarop een huiselijk interieur getekend is. De tafels zijn gedekt met hetzelfde kaftpapier, dus vraag gerust een stiftje of potlood om tussen het eten door op je tafel te tekenen. De Franse yéyé songs op de achtergrond maken dit gezellige adresje compleet af.
http://www.metterem.hu

Soul Café

Als je voorbij het hippe logo kijkt, heb je een behoorlijk cliché uitziende bistro met (naar onze smaak) geen zo'n waw muziek binnen. Maar neem plaats op het mooie, grote terras, laat je verwennen door het supervriendelijke personeel en geniet vooral van het eten (opnieuw: gigaporties!). Favoriet van mijn wederhelft.
http://soulcafe.hu

Espresso Embassy

Hier weten ze wat koffie maken is. Professioneel personeel, interieur met industriële knipogen en handig dicht bij onze verblijfplaats. De rij aan de toonbank sprak boekdelen. Een adresje dat je eerder in New York of Londen zou verwachten.
http://espressoembassy.hu

dinsdag 3 juni 2014

Boedapest voor beginners: klein maar winkelfijn

Boedapest zou ik nu niet meteen een shoppingwalhalla noemen, maar er zijn wel enkele fijne adresjes te vinden mits wat voorbereiding. Waarschuwing: op zaterdag sluiten de meeste kleine winkels supervroeg (om 14u à 15u vaak al)! In volgorde van vriendelijkste ontvangst:

Rododendron

Heerlijk! Een superviendelijke meid achter de toonbank! Even een kanttekening: Hongaren kunnen nogal nors en stug overkomen. Een vriendelijke ontvangst staat er niet standaard in de winkelinstructies. Tip: leer enkele zinnetjes Hongaars van buiten om het ijs te smelten. Hier waren de zinnetjes overbodig want de winkeljuf was opvallend sociaal en vriendelijk.
Of het was ons eigen enthousiasme, want dit was een adresje naar ons hart: een ruime winkel vol grafisch ontwerp (massa's prints, maar ook t-shirts en tassen), juwelen en originele cadeautjes van lokale ontwerpers. Hier kan je ook een gratis plattegrond krijgen met mode- en designadresjes.
http://www.rododendronart.com/hu

Ludovika

(foto: Karman Jewelry)
Vintage winkels genoeg in Boedapest, maar niet altijd met even goede smaak. Bij Ludovika weten ze verdomd goed wat styling is. Mooie selectie!

Emily's

Heb je het wel voor pastelkleurtjes en meisjesachtige jurkjes? Ik niet, maar toch piepte ik eens binnen bij Emily's. Tussen alle snoepjestinten door vond ik een superorigineel kettinkje. Charmante winkeljuf trouwens!
https://hu-hu.facebook.com/emilykincsesboltja

Deep

When in doubt, ask a local. Deep Records werd ons aangeraden door een lokale dj en deze platenzaak bleek een schot in de roos. Laat je niet afschrikken als het er potdicht uitziet tijdens de openingsuren: deur openduwen en de plaatjesjacht kan beginnen! Prijsgewijs gelijkaardig zoals in België. Een mooie, uitgebreide selectie: Warp, Ninja Tune, maar evengoed Hongaarse rock. Ook een behoorlijk grote drum'n'bass afdeling (zeldzaam tegenwoordig): bleek dat de eigenaar vroeger nog plaatjes gedraaid had in dit genre.
https://www.deep.hu

Retrock

Concept store meets vintage store. De opvallende etalage lokt je naar binnen en door de visuele invulling weet je niet meteen waar eerst kijken. Hier kan je terecht voor een mengeling van tweedehands en jonge Hongaarse ontwerpers. Als je graag buiten de lijntjes kleurt, vind je bij Retrock vast wel iets.
http://www.retrock.com

Printa

Design shop, gallerij, koffiebar én zeefdrukstudio. Hier moésten we wel binnen. One of a kind prints, kledij, juwelen, kaartjes en vooral veel strelingen voor het oog.
http://printa.hu

Tip: elke maand is er ook de WAMP market aan de design terminal, een design/handmaakmarkt met Hongaarse ontwerpers. Helaas hadden wij de verkeerde week gekozen...

maandag 2 juni 2014

Boedapest voor beginners: 5 must visits

Correctie: 6 must visits als je Boedapest zelf meerekent. Toen we met koffers uit de metro onze eerste stappen in Boedapest zetten, was het meteen duidelijk: dit is een wondermooie stad. 
Ik heb haast meer omhoog gekeken dan in New York. De opeenvolging van prachtige gevels was nauwelijks bij te houden. Neoclassicisme, art nouveau, gewoon rondwandelen in Boedapest en je vergapen aan de architecturale pareltjes is de beste manier om de stad in je op te nemen. Kuier ook eens langs de Donau aan de Pestkant tot aan het schoenenmonument en hét postkaartbeeld van Boedapest, het parlement met zicht op het heuvelachtige (toerismewalhalla) Boeda met zijn kasteel, Matthiaskerk en vissersbastion.

Maar bon, de must visits dus:

Iparmüvészeti Muzeum (museum van toegepaste kunsten)


Ook al heb je het niet zo voor meubels en vazen: dit museum moet je voor het art nouveau gebouw alleen al eens bezoeken. Het prachtige typisch veelkleurige Hongaarse dak, interieur met islam en hindu invloeden... Waw was het stopwoordje toen we hier arriveerden. De tijdelijke tentoonstelling (reclameposters uit het Interbellum) was een leuk extraatje.

Ludwig Muzeum


Na een dagje tussen horden toeristen slenteren was dit museum van hedendaagse kunst een verademing. Heerlijk rustig de collectie van de heer en mevrouw Ludwig bewonderen én hedendaagse Hongaarse kunstenaars leren kennen.

Széchenyi badhuis


Zelfs al begint het lampje 'cliché' te branden, dit moet je zeker doen! Boedapest telt meerdere badhuizen, wij kozen op aanraden van vrienden toch voor het populairste... tijdens de werkweek uiteraard om een toeristische overrompeling te vermijden. Instant relaxen in een 18-tal baden, deels buiten, deels binnen in alweer een héél mooi gebouw. Drie uren en zwaar verrimpelde vingers en tenen later kwamen we met een brede lach buiten. Aanrader!

Terror Haza


Minder gezellig, maar heel aangrijpend was House of Terror, ooit het hoofdkwartier van de Hongaarse Nazi's en later van de geheime politie tijdens de communistische overheersing. Dreigende muziek, vernuftige opstelling, hier kom je niet zo relaxt buiten.

Capa Center


Genoemd naar de beroemde fotograaf Robert Capa, maar geen verzamelplaats van zijn werk. Wel een centrum van fotografie en visuele kunst. Tijdelijke tentoonstellingen wisselen elkaar hier af. Toen we naar Boedapest vertrokken had ik het als extraatje genoteerd totdat we er 's avonds passeerden en zagen dat 'Kontaktok' net begonnen was: een rondreizende tentoonstelling rond fotoagentschap Magnum en hun contact sheets. Snuisteren in het kladwerk van beruchte fotografen: heerlijk!

Onze reis duurde een week, dus hadden we ruim de tijd om ook minder vanzelfsprekende plaatsen aan te doen. Dit kon al eens op musea met verouderde gebouwen uitdraaien (Vasarely museum) of toeristisch genegeerde locaties (Memento Park, een park met beelden uit de Sovjetperiode mét absurde zijattracties), maar meestal wél op een belevenis.

Memento Park

woensdag 14 mei 2014

Test test

Of ik ook in opdracht teken. Die vraag krijg ik af en toe wel al eens. Wel, eerlijk gezegd vind ik dat best fijn. Waarschijnlijk omdat ik (ha) nog niet al te veel opdrachten gekregen heb. Nee, een opdracht kan best een goede uitdaging zijn, al was het maar om te testen waar mijn hersenkronkels mij heen voeren binnen een bepaald kader.

Een wedstrijd met een opdracht leek me dus wel iets, vooral als het thema 'kids character creation' is. Tigerprint, de Britse design studio die kaarten en cadeaupapier voor Marks and Spencer ontwerpt, organiseert maandelijks een wedstrijd, met deze maand bovengenoemd thema.

De opdracht: ontwerp een kaart met een menselijke figuur gericht op jongens of meisjes tussen 8 en 12 jaar. Bladerend door mijn schetsboek besefte ik dat ik veel tekeningen heb die nog net iets jonger geöriënteerd zijn (besefte ik voorheen om één of andere reden niet).
Eén ontwerp dat ik al had, leek me geschikt: eigenlijk het allereerste dat ik ooit in Illustrator gemaakt heb, een vette knipoog naar Alice in Wonderland (weliswaar ietsje getweakt voor de opdracht).



De big birthday hug creëerde ik speciaal met deze opdracht voor ogen. De potloodlijnen wou ik behouden, ook al dacht ik dat dit misschien té illustratie zou aanvoelen om commercieel te zijn. Maar hey, hart won van hoofd.



De skateboardende jongen was, wel ja 't resultaat van piekeren waar jongens tussen 8 en 12 toe aangetrokken konden zijn. Ik heb er dàgen aan zitten sleutelen qua inkleuring om uiteindelijk alles overboord te gooien en terug te keren naar eenvoud: potlood en een simpel patroon.



Of er een winnaar tussen zit weet ik pas in juni... De inzendingen kan je via deze link eens bekijken. Maar misschien hebben jullie al een voorkeur?

donderdag 1 mei 2014

zaterdag 19 april 2014

Van kinderkamer tot werkvloer

Oh goody, een fictieve opdracht in de cursus patroonontwerp! Creëer een patroon voor een sjaal rond het thema 'celebration', geschikt voor professionele vrouwen tussen de 30 en 45 jaar. 

Stap 1: schetsboek uithalen. Strikken (te kinderachtig), vuurwerk (mja, iets te abstract) en vlaggen (tgoh) verschenen, maar ik besloot om voor lampionnen te gaan.

De eerste kleurencombinatie die ik uitprobeerde, voelde heel goed aan... voor een kinderkamer. Oeps!


Oké, 'professioneel'... is gelijk aan subtiel? Ik probeerde eerst wat paarstinten, maar die waren mij toch net iets te flets en slaapverwekkend, dus ging ik uiteindelijk voor deze versie: een avondlijk feestje, met wat kleur en sfeer, maar niet té zotjes (althans niet in mijn kleurenhersenen). Wat denken jullie, geschikt voor de werkvloer?

woensdag 16 april 2014

Boekenrek

Als kaartjes mogen geëtaleerd worden, dan boeken ook. Hebben! dacht ik dus bij het zien van deze 'CoverBoy' van Alex Valder... tot ik de prijs zag. Dat wordt nog even sparen.

http://www.alexvalder.de

zaterdag 12 april 2014

Lemon Lizzie en haar surface pattern design avonturen


Surface wadde? Telkens ik enthousiast vertel over de online cursus die ik momenteel aan het volgen ben, is een woordje uitleg onmisbaar. Ik kan er eerlijk gezegd ook geen deftige Nederlandse term bij verzinnen: 'patroonontwerp' doet te veel aan kleermaken denken en daar heeft het niks mee te maken. Alhoewel, het resultaat kan wel op stof gebruikt worden... Enfin, surface pattern design is een algemene noemer voor patronen die je terugvindt op papierwaren, interieurvoorwerpen, behangpapier, stof en dergelijke. 
Op dit pinterestbord kan je enkele van mijn favoriete voorbeelden vinden.

Grote gevaar van deze cursus is dat je op een bijna obsessieve manier overal patronen begint te zien. En dan betrap je jezelf erop dat je al eens een fascinerend riooldeksel staat te fotograferen...

Een uitdaging, dat dacht ik te vinden in deze cursus. Eens wat eenvoudiger moeten werken, want ik vertrek altijd vanuit illustraties. Maar als de afgelopen weken me al iets geleerd hebben is het wel dat dat illustratieve gewoon eigen aan mezelf is. 

Grote voordeel is dat ik mijn schetsboek tegenwoordig vol aan het krabbelen ben met ideetjes die ik nog wil uitwerken en ik afgelopen week een tekening bewerkt heb die ik al enkele jaren (!!!) liggen had: een herfsttafereel (ja, 'k weet het, 't is lente) waarin een meisje in waterplassen springt die eigenlijk verf zijn. Ik vond altijd dat er iets ontbrak hierbij en door de surface pattern design lessen kwam ik op het idee om boomblaadjes toe te voegen. Het resultaat zie je bovenaan deze post.

En toen dacht ik: waarom giet ik die boomblaadjes niet in een apart patroon? Het resultaat vond ik niet zo schitterend, maar ik had me er tenminste mee bezig gehouden.



Volgende gedachte was om het meisje en de bladeren samen te herhalen in een patroon, maar dat leek me te kaal. Dus begon ik al snel wat extra herfstfiguurtjes te schetsen. Na eindeloos schuiven en verschillende kleuren testen kwam deze versie als de winnaar eruit.



En: ik heb meteen wat extra figuurtjes waarmee ik misschien ooit nog iets kan aanvangen, hoezee!




Oef... Nu nog al die andere ideeën uitwerken...

Nieuwsgierig naar die online cursus die ik volg? De link naar module 1 van The Art and Business of Surface Pattern Design: https://makeitindesign.com/module/designing-your-way-oct-2014-start

maandag 7 april 2014

Cat trap

Mijn jongste zusje is recent gaan samenwonen met haar vriend in hun vers aangekocht huisje. Hun sloeber van een kater Felix verhuisde mee. Katten en verhuisdozen: de perfecte match! En zo kwam ik op dit kaartontwerpje uit om hen veel geluk te wensen in hun nieuwe stekje...

zaterdag 5 april 2014

Autofietsrek

Designer Adrien Rovero ontwierp dit fietsrek - VD003 - in de vorm van een auto om duidelijk te maken hoeveel plaats een wagen wel inneemt in het straatbeeld. Een eenmalig project, dus helaas nooit in productie gebracht...

dinsdag 1 april 2014

I like my sugar with coffee and cream

Beastie Boys! Inderdaad. Ik wou al langer iets met deze rhyme doen. Ik had de figuurtjes al eens apart getekend, maar ze hadden nauwelijks impact zonder - jawel, het essentiële - de tekst. Gisteren mij dan wat inspiratie gezocht en zelf enkele lettertypes getekend: meer fun aan beleefd dan ik verwacht had!

maandag 31 maart 2014

Van hoofdtelefoon tot boekensteun

Een doe-het-zelf project van Little Yellow Couch dat drie van mijn favoriete onderwerpen verenigt: hergebruik, boeken en muziek. Volgens hen is de moed vinden om de hoofdtelefoon in twee te zagen het moeilijkste stuk, kan ik mij goed inbeelden!

Bron: Poppytalk